پرستار شرمگین روزالیند، که با بریس ها تزئین شده است، به طرز ماهرانه ای به بیمارش خدمات می دهد. او مشتاقانه شفت او را در دهانش می گیرد، سپس متقابلاً عمل می کند و توجه زیادی را به بیدمشک چکاننده اش جلب می کند. این برخورد صمیمی ترکیبی عالی از حرفه ای بودن پزشکی و اشتیاق خام است.